Terugblik Club No Man’s Land: Van artistieke visie naar plan, begroting en executie

Club No Man’s Land is terug! Na twee jaar konden we elkaar vorige week weer eens écht ontmoeten, dit keer in een vol en energiek café van De Helling. Onder leiding van host Coen Witteveen gingen panelleden Ruby van den Brink, Leonard Luka en Bob Donkers met elkaar in gesprek over het thema van de avond: Van artistieke visie naar plan, begroting en executie.

Nadat iedereen zijn plekje heeft gevonden in De Helling, opent Coen Witteveen het panelgesprek. Hij is benieuwd hoe singer-songwriter Leonard Luka – die een MASTER-traject volgt –  de afgelopen twee jaar zijn tijd heeft besteed. “Ondanks die lange periode waarin je niet kon optreden, heb ik mijn tijd goed gebruikt”, legt Leonard uit. “Zo ben ik bijvoorbeeld veel bezig geweest met de visuele aspecten die bij het muzikantschap komen kijken, en met branding. Ik wilde me zo goed mogelijk voorbereiden op het moment dat Nederland weer open zou gaan. Het is belangrijk dat wat er ook gebeurt, met welke omstandigheden je dan ook te maken krijgt, je áltijd door blijft gaan!”

Ook Ruby van den Brink en Bob Donkers laten weten hoe ze de afgelopen twee jaar hebben beleefd. “Ik ben veel bij mezelf te rade gegaan. Wat wil ik doen? Wil ik nog wel in de muziekindustrie blijven werken? Dat waren serieuze vragen, maar in de periode tussen twee lockdowns in ben ik bij een concert van Thomas Azier weer helemaal enthousiast en overtuigd geraakt om in dit wereldje te blijven”, vertelt Ruby. Na jaren gewerkt te hebben als programmeur en boeker, werkt ze nu als subsidieconsulent bij Fonds Podiumkunsten. “En ik heb veel met talentvolle muzikanten gepraat”, geeft Bob aan. “Praten over wie zij zijn, wat ze willen bereiken en hoe we dat op een realistische manier gaan verwezenlijken”. Onder de noemer Samen Met Bob helpt hij onder meer artiesten bij het schrijven van subsidieaanvragen, het maken van plannen en het uitvoeren van een marketingstrategie.

Het gespreksonderwerp gaat van plannen maken naar het aanvragen van fondsen. Anna Oosterling (ontwikkelingscoach voor muziekindustrieprofessionals) zit in het publiek en geeft talentvolle muzikanten het advies om eerst met de mensen te praten die het dichtst bij ze staan. “Ga eens bewust die oefenruimte uit om met hen een biertje te drinken. Hoe kijken zij naar jou? Jouw bijzonderheden, de kenmerken die je zelf niet eens doorhebt – jouw authenticiteit – dáár kun je door hen achterkomen. Dat moet je ook goed in kaart hebben voordat je hulp zoekt bij een manager of een fonds aanschrijft”, legt Anna uit. Ruby vult aan: “Je kunt fondsen ook gewoon bellen. Mensen die bij die fondsen werken, zoals ik, willen maar al te graag helpen, en samen met jou checken of je een beetje in de goede richting zit.”

Na een korte pauze komt al snel het onderwerp ‘duurzaamheid’ aan bod. Hierover vertelt Leonard: “Nadat je je aanvraag hebt ingediend, kan het wel dertien weken duren voordat je weet of deze wel of niet gehonoreerd wordt. Zorg ervoor dat je in die tussentijd niet stil blijft zitten. Als je dat wél doet en je aanvraag wordt niet gehonoreerd, kun je in een zwart gat vallen. Maar wanneer je ondertussen doorwerkt aan een ‘Plan B’ en misschien zelfs ‘Plan C’, kun je na de bekendmaking hoe dan ook door. Je moet ervoor zorgen dat je op zo’n manier aan je carrière bouwt, dat je ook dertig of veertig jaar lang in deze industrie kunt blijven werken.”

“Duurzaamheid is inderdaad belangrijk, maar let daarbij ook op mentale duurzaamheid”, haakt Ruby in. “Zorg dat je niet alleen maar bezig bent met geld en subsidieaanvragen, maar je ook kunt focussen op de inhoud van je werk. Ik merk vaak dat het artiest-eigen is om teveel hooi op je vork te nemen, maar je kunt beter één of twee dingen heel goed doen, dan van alles tegelijk willen. Zo houd je het namelijk veel beter vol en ga je niet onderuit.” Daarmee is Bob het roerend eens: “Als je nog in een beginstadium van je muzikale carrière zit, is het ook heel goed om te beseffen dat niemand op jou zit te wachten – hoe lullig dat ook klinkt. Jaag jezelf niet onnodig op omdat je denkt dat je over een maand al met een release moet komen. Zie het als een zegen dat niemand je nog kent en pak de ruimte om eerst al je zaken op orde te hebben voordat je met je materiaal naar buiten treedt.” Hierop volgt een reactie van iemand in de zaal: “Dat heb je inderdaad ook tegen mij gezegd, Bob. Dat gaf me echt heel veel rust!”

Over mentale duurzaamheid merkt Ruby nog op dat je je niet blind moet staren op aantallen, zoals het aantal volgers van je socials, waarop Anna Oosterling opnieuw inhaakt: “Als je aantal volgers groeien, zegt dat eigenlijk nog niks. Het is heel belangrijk dat je in kaart hebt wat je huidige doelgroep is en wat eventueel nog gewenste, nieuwe doelgroepen zijn. Als je dat niet weet, schiet je met losse flodders. En ja, ook met losse flodders kun je soms een kortstondige groei bereiken, maar voor de lange termijn heb je er weinig aan.”

Hierop knikt Leonard instemmend. “Interactie creëren met je doelgroep is heel goed, maar zorg ervoor dat je niet zomaar iets doet. Blijf hierin ook bij jezelf en doe wat bij jou past. Zo heb ik bijvoorbeeld sweaters laten drukken als merchandise, die ik ook gebruikt heb voor een weggeef-actie op Instagram. En misschien wel de belangrijkste tip: reageer alsjeblieft wanneer iemand je een bericht stuurt of een comment plaatst bij een van je tracks. Ik zie veel te vaak dat mensen lieve berichtjes sturen onder nieuwe muziek, maar dat de maker vervolgens niet reageert. Ga niet stoer doen of de mysterieuze artiest uithangen, maar reageer gewoon! Het is maar een kleine moeite, maar zo ga je écht een relatie aan met je doelgroep. Je kunt je merchandise wel weggeven, maar je publiek aandacht geven is óók al geven!”, besluit Leonard vurig.

En dan is het tijd voor Coen om het panelgesprek af te ronden: “Iedereen bedankt voor de mooie gesprekken en het delen van al die waardevolle kennis. Maar nu gaan we over naar het belangrijkste onderdeel van de avond: de borrel!”

Foto’s: Lisanne Lentink