Culturele organisaties en kunstopleidingen moeten authenticiteit léren zien, de economische waardering voor kunst moet bevraagd blijven, en de dialoog tussen maker en instelling moet verbeterd worden. Dit zijn enkele conclusies uit het gesprek dat curator Astrid Elburg vorig jaar tijdens No Man’s Land voerde met haar gasten. De noodzaak voor een inclusieve kunstensector werd blootgelegd, evenals de constatering dat er nog een lange weg te gaan is. Daarom blijven we het onderwerp agenderen.

Het curatorstokje wordt overgedragen aan Christian Yav, die het gesprek kritisch en pragmatisch voortzet met Monique Duurvoort, Lema Salah (Ph.D. onderzoeker Inclusief Leiderschap) en Aqueene Wilson. Welke verbeterpunten zijn er de afgelopen tijd te noemen? Waar ligt het streven? En hoe zorgen we voor een inclusievere sector op de lange termijn? Hoe kunnen culturele organisaties en onderwijsinstellingen zichzelf bevragen en authenticiteit stimuleren?